این غزل امروز متولد شده 31 فروردین1393 روز میلاد حضرت زهرا سلام الله علیها

در دلم پا شده ست غوغایی

دربدر گشته ام ز شیدایی

یک سرم با هزار سودا من

زورقی در میان دریایی

زورقی در میان این همه آب

می کشم درد هجر، تنهایی

قرنها هست خیره ام به افق

منتظر مانده ام که باز آیی

دلخوشم زان که ماه می داند

آنچه من می کشم ز تنهایی

ماه اما رفیق نیمه ره است

باز هم زورقی و دریایی

گاه اندیشه می کنم نکند

که تو هم پاره ای ز رؤیایی

پا برهنه دویدن از پی دوست

خوش بود با دو جفت دمپایی

می کشم ناز آسمان که ببار

تا شود صورتم تماشایی

کار من با تو نیک می دانم

می کشد عاقبت به رسوایی

ناامیدم مکن که می دانم

تا ابد هم که شد تو می آیی

گاه اندیشه می کند زورق

نیست از سوی تو تمنایی!

زورق بی نوا کجا داند

یار زیبای او، تو دریایی

قصه عشق و عاشقی شهباز

دیده ای این چنین به زیبایی؟!